بالاخره شعر توچال رو بعد از يكي دو بار اديت و ويرايش تموم كردم و امشب اون رو به آدرس مجله كوه فرستادم . اميدوارم چاپش كنند .
به محض اينكه چاپ شد اينجا هم مي گذارمش . حدود 40 بيته و اولش اينجوريه .
سر زد سحر از افق سپيده
زرپاش جهان ز نو دميده
بر مخمل شب نگار خورشيد
با خامه نور خط كشيده
پر شور شده اگر چه هستي
بگشوده سپهر پير ديده
توچال ميان برف و سرما
آسوده و بي صدا غنوده
بسته است دو چشم دلربا را
بر بالش ابر سر نهاده
...
اميدوارم خوشتون بياد.
۱ نظر:
امیدوارم چاپش کنن.
یک نسخه هم برای ما نگه دار
ارسال یک نظر