شنبه، خرداد ۰۳، ۱۳۸۲

امروز رفتم بانک ملی برای پرداخت قبض تلفن و برق و ... . سيستم خيلی جالبی دارند . در بدو ورود با فشار يک تکمه يک شماره به شما می‌دهند تا توی صندليهای اونجا منتظر بمونيد تا صداتون کنند .
اگر چه نزديک به ۱ ساعت منتظر شدم. ولی به دو دليل راضی هستم :
اول اينکه اگرچه نزديک به نيم ساعت بيشتر منتظر شدم ُ ولی چون مثل بقيه بانکها تو صف نايستادم خسته نشدم.
دوم اينکه جای همه‌تون خالی . آی من خوابيدم اونجا. البته همه همين کار رو می‌کردند. چون هيچ کاری برای انجام دادن نداشتند. خلاصه خيلی چسبيد.

هیچ نظری موجود نیست: