كوهمرد عاشق

اينکه دوباره تعدادي آدم مردم نفهم فرض کن افتادند دنبال موسوي (نخست وزير زمان جنگ) . اونهم با اون افکار چپ روانه اون در زمينه مسائل اقتصادي و ... تا اون رو راضي به شرکت در انتخابات رياست جمهوري کنند ، اگر از سر ساده لوحي و نادوني اونها نباشه ، نشون دهنده دشمني اونها با ملت ايرانه.
من که فکر مي کنم بزرگترين اشتباهي که مردم مي تونند بعد از راي دادن به خاتمي تو عمرشون انجام بدند راي دادن به موسويه.
حتي در بدترين حالت اگر واقعا قرار بود هم خاتمي و هم موسوي به رياست جمهوري برسند بايد خاتمي در هيچ شرايطي قبل از موسوي رئيس جمهور نمي شد.
فکر مي کنم اگر الان موسوي رئيس جمهور شه ما با يک عقب گرد 30 ساله مواجه مي شيم.

موسوي مي تونست در سال 76 رئيس جمهور شه که موانع واقعا عظيمي رو که وجود داشت و داره با تکيه بر همراهي مردم از ميان برداره و راه رو براي رياست جمهوري رئيس جمهور معتدل و هميشه خندان (خاتمي) هموار کنه تا برنامه هاي فرهنگي و اجتماعي خاتمي به بار بنشينه. براي اينکه موسوي مي تونست با تکيه بر جو همراهي مردم موانعي رو که اين رئيس جمهور بي عرضه (خاتمي) حتي از پس يکيش هم برنيومد از ميان برداره و جو جامعه رو براي پذيرش افکار نرم و فلسفي خاتمي آماده کنه.
اگر موسوي بود مي تونست محيط وزارت اطلاعات رو از عوامل خودسر پاک کنه تا قتلهاي زنجيره اي بوجود نياد.
مي تونست چنان عمل کنه که ديپلماتهاي ما رو تو مزار شريف نکشند.
مي تونست باندهاي خودسر رو سرجاشون بنشونه تا فاجعه کوي دانشگاه بوجود نياد.
ضمن اينکه در اون موقع سطح توقع مردم اينقدر بالا نمي رفت تا به مرز انفجار نزديک شه و دولت با حرکت لاک پشتي از مردم جا بمونه.

اگر موسوي در سال 76 رئيس جمهور شده بود مي تونست بستر سازي فرهنگي و اجتماعي رو براي پذيرش خاتمي انجام بده. ولي اون به مردم پشت کرد و با نيومدنش به همه ما خيانت کرد.
نتيجه هم اين شد که فاجعه ملي دوم خرداد بوجود آمد و کسي روي کار اومد که از زمان فتحعليشاه قاجار به اين طرف هيچ وقت ايران چنين حاکم منفعل و بي دست و پايي ، اون هم در برابر بحرانهاي عظيم اجتماعي به خودش نديده بود.
۸ سال رياست جمهوري خاتمي چنان سيل بنيان کني بر همه ارکان اجتماعي ايران انداخته که شايد تا ۲۰ سال ديگه هم نشه خساراتش رو جبران کرد.
تمام بسترهايي که خاتمي با تکيه بر اونها به قدرت رسيد با بي عرضگي خاتمي از بين رفتند.
- دانشگاه ها منفعل و ساکت شدند و ديگه در عرصه سياست فعال نيستند.
- جوانها اميدهايي رو که تو دوم خرداد با راي به خاتمي فرياد زدند از دست رفته مي بينند و ديگه هم با شعارهاي تکراري و توخالي آزادي و جامعه مدني و کوفت و زهرماري که خاتمي تو مخ ما کرد به اين راحتي دوم خرداد ديگري بوجود نمي آورند.
- مطبوعات که به جاي دولت مجبور به تحمل هزينه مطالبات انباشته مردم شدند از بين رفتند و تعطيل شدند و با راهکاره هاي قانوني و شبه قانوني فرياد منتقدين به نجوا تبديل شد. (واقعا چقدر ديگه طول مي کشه که يه روزنامه پهلوان ديگه مثل سلام ۱۰ سال بتونه صريح و بي پروا از کسي مثل رفسنجاني انتقاد کنه؟)
- گروه هاي خودسر تقويت شدند و پشتوانه هاي محکم تري براي خودشون پيدا کردند و با انسجام بيشتر حالا اين توانايي رو دارند که در هر کار حکومت اخلال کنند.
- بخشهايي از جمهوري اسلامي قدرت پيدا کردند که با تمام توان جلوي دولت بايستند. مثل اتفاقي که تو افتتاح فرودگاه امام افتاد.
- فيلترهاي شوراي نگهبان براي جلوگيري از تکرار تجربه خاتمي ريزتر شد و ديگه غيرممکنه افرادي مثل نماينده هاي مجلس ششم سر کار بيايند.
- و و و ....

امروز ديگه موقع روي کار اومدن موسوي نيست. موسوي مي تونست در سال 76 مطالبات ميانه مردم رو تا حدي جواب بده و موانع عظيمي رو که اون موقع تازه داشتند بوجود مي اومدند هموار کنه تا در سال 84 رئيس جمهوري مثل خاتمي هم بتونه کار کنه . ولي امروز ديگه کاري از موسوي برنمياد و انتخاب رئيس جمهوري که براي اصلاح جامعه و جکومت هيچ کاري نتونه انجام بده تکرار تجربه تلخ خاتميه و اشتباهي بزرگتر از انتخاب خاتمي.
کساني هم که سعي در مطرح کردن موسوي دارند اگر در فکر خيانت به مردم نباشند قطعا نادانند.

دلم نمي خواست سياسي بنويسم. ولي دلم مي سوزه که يه عده قدرت طلب سعي دارند با مطرح کردن عده اي که هنوز حيثيت اونها براي مردم لکه دار نشده راهي براي ماندن در قدرت پيدا کنند و با تکيه بر محبوبيت ديگران به مقام هاي وزارت و نماينده مجلس و رئيس مجلس برسند و افتضاحي که تو اين ۸ سال بارآوردند رو ادامه بدهند.