یکشنبه، اردیبهشت ۲۰، ۱۳۸۳

هنگام رانندگي يه اصل خيلي مهم اينه که قبل از کرفتن ترمز ماشين بايد ترمز خودت رو بگيري. يعني بايد از نظر ذهني آماده ترمز کردن باشي. وگرنه ترمزهاي ناگهاني نه مانع تو مي شه و نه جلوي اتفاقات رو مي گيره .
زندگي هم مثل همين رانندگيه. قبل از اينکه اتفاقي بيفته که مجبور بشي از همه امکانات براي جلوگيري از ضرر و زيان اون اقدام کني، بايد ترمز خودت رو بگيري. يعني هرجا که داري تند ميري يا کنترل رفتار و منشت از دستت خارج مي شه ترمز کني تا کنترل اتوموبيل زندگي از دستت خارج نشه . چون وقتي آمادگي ترمز نداري و حواست به وقت ترمزکردن نيست ممکنه اونقدر تند بري که هيچ ترمزي نتونه مانع برخورد تو به ديوار روبرو شه.

يه خبر خيلي عالي . عزيز دل هم داره پا به دنياي بلاگستان مي گذاره و من خيلي خوشحالم و به عنوان اولين نفر تولد بلاگش رو تبريک مي گم . درياي عزيز ؛ اميدوارم دنياي جديدي که پا مي گذاري وسيله اي باشه براي تحکيم هميشگي دوستي من و تو و استحکام هميشگي رشته اتصال دلهاي ما .

هیچ نظری موجود نیست: