یکشنبه، اردیبهشت ۰۷، ۱۳۸۲

اينم يك شعر خيلي قشنگ از قول منصوره . من كه خيلي خوشم اومد :
پيش بايد رفت
سوی لکه روشن سفر در عمق پلکهای بسته راه
موج سفر، پوسيده خاطرات را خواهد برد
و نور مبهم دلتنگی، قدم رفتن، سبک خواهد کرد
پيش بايد رفت
روی محو شدن جاده عمر
روی برچيدن کال تجربه
روی لغزيدن کابوس خطا
روی حس اوج بالهای عشق
روی فهم ويران بازگشت
همچنان پيش بايد رفت..
منصوره

هیچ نظری موجود نیست: