چهارشنبه، فروردین ۲۶، ۱۳۸۳

روندن تو جاده اي که دست انداز داره گناه نيست . ولي اينکه آدم اختيار فرمون رو بسپاره به دست اندازها و چاله ها گناه بزرگيه . براي اينکه در نهايت آدم به دره سقوط مي کنه .
فکر آدم هم مثل همون جاده است که دست اندازهايي داره . مثل خشم و ترس و حسادت و .... . ولي رها کردن فرمان فکر و دادن اختيار اون به دست اندازها خيلي خطرناکه .

هیچ نظری موجود نیست: