دوشنبه، خرداد ۲۶، ۱۳۸۲

مي دونيد که براي رفتن به سربازي بايد يک گواهي دکتر مبني بر سلامت جسمي شما رو هم ارائه بدبد. من هم براي گرفتن همين دفترچه رفتم پيش دکتر.
مطب اين دکتر و مطب پدرش تو يه دفتره.
خلاصه من براي ساعت ٥/٥ وقت داشتم و رفتم اونجا. ولي هر کي مي رفت تو غير ممکن بود که قبل از ٢٠ دقيقه بياد بيرون. اين در حالي بود که تو اين مدت ٢٠ دقيقه پدر دکتر ٣ تا مريض رو ويزيت مي کرد.
بالاخره نوبت من شد و دکتر بعد از يه معاينه کلي و امضاي گواهي و بعد از اينکه شرح مبسوطي راجع به بيماريهايي که مي تونند باعث معافي پزشکي بشند داد و خوشبختانه هيچ کدوم تو وجود من نبود (آموزش رايگان) تازه شروع کرد گفتن از خاطرات سربازيش و .... خلاصه من هم بعد از ٢٥ دقيقه اومدم بيرون...
وقتي اومدم بيرون تازه دليل تأخير همه رو فهميدم. البته بايد بگم که دکتر اونقدر خوش اخلاق و خوش مشرب بود که من اصلا خسته نشدم .
خلاصه اينکه تو اين روزگار آدم خوش خلق نعمت بزرگيه ....

هیچ نظری موجود نیست: